Kalendernotiz Bruckners (bei den Gebetsaufzeichnungen): »von 3/4 auf 12 Uhr nichts gegessen u nichts getrunken. (im Bette 12 Uhr schlagen gehört. 5 Minuten vor 12 Uhr ins Bett. [Zusatz auf der nächsten Seite:] nach meiner Uhr zu früh.« (*).

Artikel über Bruckner und die 7. Symphonie (Aufführung am 18.11.1886) in "Het nieuws van den dag" Nr. 5135 (Amsterdam) auf S. 2:

"                 Stadsnieuws.
        Officieele Kennisgeving.
[...]
     Op het aanstaande Caecilia-concert wordt voor de eerste maal hier te lande eene uitvoering gegeven van de zevende Sinfonie van den Duitschen componist Anton Bruckner. Wijl de werken van dezen kunstenaar ten onzent zoo goed als onbekend zijn, heeft het Bestuur der Maatschappij Caecilia bij haar programma eenige bijzonderheden gevoegd over deze nieuwe verschijning op muzikaal gebied.
     Deze, thans twee-en-zestigjarige man, — zoo lezen wij daar — behoort tot de merkwaardigste persoonlijkheden op het gebied der muziek. In zijne jeugd vervolgd door nood en ellende — hij bracht enkele jaren door, dat hij met fl. 24 per jaar moest leven en zich door het spelen op boerenbruiloften van den hongerdood redde — wist hij door eigen energie zich een weg te banen.
     Als uitvoerend kunstenaar is hij organist, en als zoodanig sedert 1867 aangesteld bij de Hofkapel te Weenen, waar hij tevens leeraar is in het orgelspel, harmonie en contrapunt aan het conservatorium.
     Eerst op veertigjarigen leeftijd, nadat hij steeds op de ernstigste wijze, zoo theoretisch als practisch, zijne studiën had voortgezet, trad hij te Linz als componist openlijk op met eene Sinfonie. Eerst in de jaren 1876 en 1877 werden zijn tweede en derde Sinfonie te Weenen ten gehoore gebracht, en wel door den invloed van Herbeck.

     Reeds in 1873 echter vond Bruckner in de groote sympathie, waarmede Wagner de opdracht zijner derde Sinfonie aanvaardde, een groote voldoening als kunstenaar. Tot aan zijn dood bleef Wagner die groote sympathie voor dezen componist bewaren en spiegelde hem steeds in de toekomst de bekendmaking zijner werken voor. Eerst na Wagner's dood, en wel ten vorigen jare, werd Bruckner, door de uitvoering van zijne zevende Sinfonie en van zijn strijkquintet, ook buiten Weenen naar waarde geschat. Zoowel te Leipzig, te München als te Carlsruhe vond genoemde Sinfonie een gehoor vol geestdrift, en lang zal het niet duren, of Bruckner's naam zal overal een plaats innemen naast dien der beste componisten uit den tegenwoordigen tijd.

     Deze mededeelingen worden gegeven als inleiding op eene muzikale bespreking van de aangekondigde Sinfonie zelve, gevolgd door enkele bijzonderheden over de Tasso van Liszt en de vierde Sinfonie van Beethoven." (**).