Das "Dagblad van Zuidholland en 's Gravenhage" Nr. 16 berichtet auf S. 5 vom Konzert am 17.1.1894 mit dem "Ave Maria" [vermutlich WAB 6]:

"          Maatschappij „De Toekomst”.

     Concert in het Gebouw voor K. en W.

     In afwijking van de tot nog toe steeds gevolgde gewoonte, vond gister-avond voor het eerst een „Toekomst”-concert plaats zonder orkest; verschillende redenen hebben zeker daartoe bijgedragen en men zag nu eens verscheidene leden, rustende op hun lauweren, in de zaal zitten. Het Bestuur had zich de medewerking verzekerd van het „klein a Cappella-koor” uit Amsterdam, onder leiding van den heer Anton Averkamp, een vier-à vijf en twintig leden sterk, en van den heer Anton Hekking, den bekenden violoncellist.

     Dit „a Cappella”-koor is met dat van den heer Van Riemsdijk te Utrecht wel het oudste van dien aard in ons land.

     Uitgevoerd werden door het koor, nummers van Sweelinck, Palestrina, Lotti, Clemens non Papa, uit den ouderen tijd; van Bruckner en Brahms uit den nieuweren tijd; van Bruckner een fraai „Ave Maria”, van Brahms „das Madchen von Kola”, een tekst, vroeger reeds door een anderen componist in muziek gezet; ook een schoon werk.

     Ter eere van de aanwezigheid van Hare Majesteit de Koningin-Regentes, werd bij den aanvang van het tweede deel één couplet van het „Wilhelmus van Nassauen” gezongen, dat door het publiek, dat de komst en het vertrek van H. M. staande begroette, ook staande werd aangehoord.

     Het koor beschikt over goede en klankrijke stemmen, en verschillende nummers van de vier-, vijf-, zes- en achtstemmige koren werden fraai genuanceerd gezongen — in een tekstboekje werden over de verschillende componisten weder eenige bijzonderheden medegedeeld — en vonden veel toejuichingen bij het publiek, dat, tot ons leedwezen, slecht was opgekomen. Vooral het „Ave-Maria” viel zeer in den smaak; het slot daarvan klonk dan ook zeer mooi „piano”, maar overigens zit o. i. de grootste verdienste van het koor in de krachtige en met veel ensemble gezongene passages; minder gelukkig was het intreden van het „Benedictus” van Palestrina, dat geheel niet zeker was.

    De heer Averkamp dankte namens het koor na elk nummer voor het applaus en na het ontvangen van een krans, met de nationale linten versierd, hem door den President met een handdruk aangeboden, deed hij blijken, dat ook het koor in deze onderscheiding moest deelen.

     Ook de heer Anton Hekking [... über die Cello-Stücke und das Orgelstück ...].

     Voor een volgend concert, zij der Maatschappy „de Toekomst”, weder een volle zaal gewenscht."